SÖZ UÇAR, DUA KALIR

Nice sözler söylenir, ama unutulur bir zaman sonra. Kalpten gelmeyen sözlerin ömrü bir nefesliktir. Bir nefes sonra kaybolup giderler, ama kalbin sözü unutulmaz çünkü kalp sözünü hiç unutmaz. Kalbin sözü kalpten bir ruhla doğar ve ulaştığı yere hayat verir. Kalbin sözü hiç ölmez. Hatta kalp söze ihtiyaç bile duymaz çünkü kalbin sözü sevgidir. 

İşte bu yüzden  SÖZ UÇAR, SEVGİ KALIR . . .

Bazı sözler vardır kalbe iner. Kalbi diriltir o sözler. Semalardan kalbe gelir, ruh beslerler. O sözden her bir harf bir meleğin omuzlarında iner. Ve insanın ayaklarını dünyadan keserler. O sözler ki, taşa değse parça parça olur, göz göz olur ağlar, yürek olup tuza döner, semaya uçar. O sözler ki semanın kalbinden gelir. 

İşte bu yüzden SÖZ UÇAR, VAHİY KALIR . . .

Söz vardır dünyadan öte, kalpten içeri. Sözler vardır yerden gelen ama semaya emanet edilen. Cennetin duvarları o sözlerle örülür. Gözyaşları o sözlere eşlik ederler. O yaşlar toplanır, cennetin ırmakları oluverirler. Bu yüzden o sözler dudaklardan çıkar çıkmaz meleklerin kanatlarında yükselir. Rabb'in kapısına yükselir. O'nun cevabı özlenir. Özlenesi sözlere hasret ve hayretle beklenen cevap iliştirilir. Dua edenin kalbine iliştirilir . 

İşte bu yüzden SÖZ UÇAR, DUA KALIR . . .